سربازی که فرمانده‌اش را کشته بود اعدام شد

به گزارش منیبان؛اول اردیبهشت ۹۹ با پای خود از روستایی در خوزستان عازم پادگانی در کرمانشاه شد و امروز جسم بی‌جان‌اش به همان روستا برگشت؛ «محمد کیانی ده‌کیانی» تازه پا به جوانی گذاشته بود که عازم خدمت سربازی شد تا با گذراندن آن، کاری پیدا کند و کمک‌خرج خانواده به شدت نیازمندش شود، اما سهم‌اش از این برنامه چوبه دار شد.

محمد کیانی ده‌کیانی اول اردیبهشت سال ۹۹ سربازی‌اش را آغاز کرد و همه‌چیز اگرچه به‌سختی‌های همیشگی سربازی، ولی به نسبت عادی پیش می‌رفت، اما در روز‌های پایانی ماه ششم اتفاقی زندگی او، فرمانده و خانواده هر دو طرف را دگرگون کرد؛ سرباز جوان که تازه از مرخصی برگشته بود به میدان تیر فراخوانده می‌شود و مقاومتش برای نرفتن بی‌نیجه می‌ماند. در میدان تیر هم شرایط خوب پیش نرفت و چالشی بین فرمانده و سرباز شکل می‌گیرد؛ آن‌طور که خانواده این سرباز به نقل از فرزندشان نقل می‌کنند، پس از شدت‌گرفتن مشاجره و فشار‌های مختلف به این سرباز، او تیری به سمت فرمانده‌اش شلیک می‌کند که به دست فرمانده می‌خورد، در این مرحله فرمانده دست به سمت کلت کمری‌اش می‌برد و سرباز ترسیده و هاج‌و‌واج مانده، شلیک دیگری می‌کند که این بار به شکم فرمانده می‌خورد. رساندن فرمانده از میدان تیر به پادگان و بعد انتقال او با یک تاکسی به بیمارستان، باعث خون‌ریزی فراوانی می‌شود و این فرمانده چندروز بعد جان خود را از دست می‌دهد.

سرباز همان روز بازداشت می‌شود و در اعترافات اولیه، دلیل این اقدام را خصومت شخصی عنوان می‌کند که وکیل‌اش البته آن‌را نادرست و حاصل فشار‌های ساعات پس از حادثه عنوان می‌کند. فرمانده که جان خود را از دست می‌دهد، سرباز هم راهی زندان می‌شود و پشت‌سرهم احکام قصاص صادر و تایید می‌شود. خانواده این سرباز؛ ساکن روستایی در خوزستان، نه سوادی برای پیگیری این موضوع داشتند و نه توان مالی برای دنبال‌کردن پرونده. این پدر و مادر البته یک روز قرآن به دست عازم کرمانشاه و خانواده مقتول شدند که شاید بتوانند راهی برای بخشش پیدا کنند، اما نه تنها به جوابی نرسیدند که با برخورد تند خانواده مقتول روبه‌رو شدند. در این بین فامیل و آشنایان این سرباز هزینه‌هایی را آماده و وکیلی به خدمت گرفتند که او هم نتوانست کمکی به این سرباز جوان داشته باشد.

آن‌طور که نزدیکان این سرباز می‌گویند، گروهی از بزرگان این طایفه چندین بار از روستایی در خوزستان عازم کرمانشاه شدند و درخواست بخشش و پرداخت دیه کردند، اما خانواده مقتول یک خواسته مشخص داشتند؛ اینکه مقتول، شهید اعلام شود. در این بین بنیاد شهید هم حاضر به چنین کاری نشد تا اینکه درنهایت روز یک‌شنبه ۲۲ خرداد خانواده کیانی با تماسی متفاوت روبه‌رو شدند که از آن‌ها می‌خواست برای دریافت پیکر فرزندشان مراجعه کنند. این‌چنین پرونده زندگی دو انسان که هر دو از خانواده‌هایی زیرخط فقر آمده‌بودند و هر دو نان‌آور، به پایان رسید تا پرونده‌ای دیگر به پرونده‌های مرگ پادگان‌ها و سربازی اجباری اضافه و بایگانی شود.