پیشنهاد سیدعباس عراقچی برای تشکیل کمپین برای تحریم اسرائیل برای حضور در المپیک ۲۰۲۴

به گزارش منیبان، سیدعباس عراقچی، دبیر شورای راهبردی روابط خارجی، در نشست خانه اندیشه ورزان درباره بررسی راهکارهای موجود برای انزوای اسراییل در حوزه دیپلماسی ورزش و راهکارهای پیش رو گفت: بچه های ایرانی برزیل را شکست دادند اما چرا مسابقه تیم ایران با انگلیس مهم است؟ 

او افزود: توجه به ورزش قهرمانی فراتر از ورزش است. توجه به ورزش قهرمانی نوعی از مسائل سیاسی را در بطن خود دارد. همه میخواهند ایران انگلیس را ببرد زیرا حیثیتی است. ورزش قهرمانی وقتی خارج از کشور مطرح می شود امر سیاسی است و مسایل سیاسی در آن دخیل است و حتی ادعا می کنم یکی از ابزارهای سیاست خارجی کشور ما است. داشتن حیثیت و منزلت بین المللی خیلی مهم است و‌‌ در سیاست خارجی یکی از اهدافی که دنبال می کنند، همین است. 

عراقچی تاکید کرد: المپیک رقابت ورزشکاران نیست میدان رقابت کشورها برای به رخ کشیدن پیشرفت های خود و‌ توسعه یافتگی و‌ سطح آموزش است. میربانی از مسابقات ورزشی به رخ کشیدن منزلت است. جایگاه قطر قبل از بعد از جام جهانی تغییر کرد. ورزش و ورزشکار تابعی از سیاست هستند چه بخواهیم و چه نخواهیم. 

عراقچی گفت: علیرغم اینکه می گویند ورزش سیاسی نیست اما در طول تاریخ بحث های سیاسی به کرات مطرح شده و در ورزش تاثیرگذار بوده است. درباره بایکوت رژیم صهیونیستی توسط ایران باید بگویم که این مسئله اصلا منحصر به فرد نیست و نمی توانیم بگوییم که صرفا ابداعی ایران بوده است. کشورهای دیگری هم در سطح بین المللی داریم که چنین سیاستی را اتخاذ کرده اند.

او با اشاره به سابقه کشورها در تحریم اسرائیل گفت: در دوره های گذشته المپیک ما کشورهایی را داشتیم که المپیک را بایکوت کردند. با اینکه گفته می شود المپیک سیاسی نیست اما همین المپیک هم مورد تحریم واقع شده است. از 1908 المپیک لندن را ایرلندی ها بایکوت کردند. در المپیک 1956 ملبورن ، چین در اعتراض به حضور تایوان شرکت نکرد و تا حدود سی سال دوره های مختلف  المپیک را به همین دلیل بایکوت کرده بود. در المپیک 1956 ، هلند و اسپانیا به دلیل اشغال نظامی مجارستان توسط شوروی بازی ها را تحریم کردند. مصر لبنان و عراق هم به دلیل بحران کانال سوئز در این بازی ها شرکت نکردند. المپیک 1980 مسکو از همه جالب تر است بعد از قضیه اشغال افغانستان توسط اتحاد جماهیر شوروی بود و امریکا و کشورهای اروپای غربی به علاوه ژاپن و ایران که در مجموع بیش از 50 کشور بودند این بازی ها را بایکوت کرده و در آن شرکت نکردند. در 1984 المپیک لس آنجلس،  شوروی و کشورهای بلوک شرق به تلافی دور قبلی المپیک (  1980 ) شرکت نکردند. جالب اینجاست که ایران در هر دو دوره این المپیک ها شرکت نکرده و آنها را بایکوت کرد. 

او گفت: تحریم ورزشی روسیه نشان داد که تحریم کردن سایر کشورها به دلیل سیاست های آنها ظاهرا مذموم نیست. اگر که روسیه را دلیل تهاجم به اوکراین می توان تحریم کرد پس می توان سایرین را هم تحریم کرد و نمی توان ایران را به دلیل تحریم کردن رژیم صهیونیستی سرزنش کرد. از همه مهمتر اینکه درباره رژیم صهیونیستی این فقط ایران نبوده که دست به تحریم این رژیم زده و برخی کشورهای عربی هم در مقاطعی تحریم هایی از این جنش داشتند. از سال 1954 تا 1974 تقریبا هیچ کشور عربی حاضر به رویارویی با اسرائیل در رویدادهای ورزشی نبود. برخی از کشورهای عربی هم حاضر نبودند به تیم اسرائیل برای شرکت در رویدادهای ورزشی به میزبانی خود ویزا یا اجازه حضور بدهند.

عراقچی با ارائه یک راهکار برای تحریم اسرائیل گفت: باید یک کمپین برای سال ۲۰۲۴ شروع شود تا اسراییل از حضور در میدان ورزشی محروم شود. باید از اقدامات حقوقی و بین المللی و سیاسی و بین المللی استفاده شود. کمپین باید بین المللی باشد البته برای این امر لابی نیاز هست. فضای بین المللی مهم است و فضا الان علیه اسراییل وجود دارد. این فضا امکان ایجاد کمپین را فراهم می کند. مخاطب هم مهم است و اینکه با چه کسی باید لابی کرد؟ 

دبیر شورای راهبردی روابط خارجی افزود: عنصر کلیدی این است که چه کسی لابی کند؟ الان NGO ها هستند و‌ در مسئله فلسطین کار کنند، البته روش لابی کردن هم مهم است. 

وی گفت: ورزش قهرمانی و بین المللی سیاسی است و تاثیرات سیاسی در آن وجود دارد. مخالفت با اسراییل مشروع است. باید کمپین شروع شود و به نتیجه برسد، برای مثال کشورهای عضو سازمان همکاری اسلامی اعلام کنند در صورت حضور اسراییل ما در مسابقات شرکت نمی کنیم و یا در صورت رویارویی با اسراییل، مسابقه نمی دهیم همه اینها تاثیرگذار است. 

سید عبدالحمید احمدی، مشاور مسعود سلطانی فر در دولت یازدهم، با اشاره به راهکار سیدعباس عراقچی گفت: ما خیلی از ظرفیت ورزش در حوزه دیپلماسی استفاده نکردیم.  کمپین  برای محرومیت اسراییل باید چندجانبه و ترکیبی باشد. ما نگاه استراتژیک در حوزه ورزش برای اهداف فراتر از ورزش نداشتیم و باید روی ان تامل کنیم. ایران می تواند ظرفیت های بالقوه ایجاد کند. سرمایه گذاری ما در ورزش باید فراتر از ورزش باشد. متاسفانه علیرغم تحرکاتی که در کشورهای مختلف در حمایت از مردم غزه صورت گرفت اما سردمداران سازمان های بین المللی اقدام نکردند و سازمانهای ورزشی باید این اقدام را در دست بگیرند و‌ پیش ببرند. حتی اگر به سمت تجمع و کمپین قابل توجه از سوی ورزشکاران برویم تاثیرگذار خواهد بود.  درباره اسراییل کشورها به سمتی رفتند که موضع گیری را متوجه ورزشکاران کردند و نه سیاست. باید ظرفیت کارشناسی و حمایت نهادهای رسمی را هم داشته باشیم.